Header image  
Mijn Spreekbeurten en mijn hobby paardrijden  
  HOME ::
   
 
Spreekbeurt Anne Frank

Ik zal hoop ik aan jou alles kunnen toevertrouwen en ik hoop dat je een grote steun zal zijn. Dit zijn de eerste woorden van Anne Frank die ze in haar dagboek schrijft.


Ik wil jullie graag iets vertellen over Anne Frank. Ik heb deze onderwerp bedacht omdat ik in de voorjaarsvakantie in haar huis ben geweest waar Anne in de oorlog is ondergedoken. Ik vond dit erg interessant en leuk.


Anne Frank is een meisje dat in Duitsland woonde. Ze is geboren op 12 juni 1929 in de Duitse stad Frankfurt. Haar vader heet Otto en haar moeder heet Edith. Ze heeft ook nog een oudere zus Margot Frank. Op 13 maart 1933 zijn er verkiezingen in Duitsland, waarbij de Nazi’s ( dat zijn mensen die samen met Hitler tegen de joden waren) veel stemmen krijgen. Hitler komt aan de macht. Haar ouders zien voor henzelf en de kinderen geen toekomst meer in Duitsland en ze vluchten naar Nederland. Anne is dan 4 jaar. Ze groeit tot haar 11e op in Nederland. Vanaf 1940 is Nederland in oorlog met Duitsland. Alle Nederlanders moeten zich laten registreren en zeggen of ze een  Jood zijn of niet. Als je een jood was moest je een Jodenster dragen. Als je jood was mocht je niet meer zwemmen en niet meer naar de bibliotheek, ook mochten ze niet meer met mensen die geen jood waren naar dezelfde school.
Op haar dertiende verjaardag, kreeg Anne Frank haar eerste dagboek. Twee dagen later begon ze er in te schrijven. Ze schreef over haar familie, haar vriendinnen en over haar school. In haar dagboek schreef ze over de dingen die zij interessant vond, dat ze bang is, waarop ze verliefd was, dat haar vader haar grote voorbeeld was, over haar wens om schrijfster te worden en over de oorlog. Op een dag staat er in alle Nederlandse kranten dat Hitler besloten heeft om de Joden over te brengen naar werkkampen in Duitsland. Margot is een van de eerste die te horen krijgt dat ze naar een Duitse werkkamp moet.
Anne hoort van haar vader dat ze gaan onderduiken dus zich gaan verstoppen voor de Duitsers. Achter het bedrijf van haar vader wat in een huis was aan de Prinsengracht 263 is staat een kleiner huis aangebouwd, dat leeg staat. Het heet het Achterhuis en is het achterste deel van het bedrijf Opekta ( een bedrijf waar suiker voor jam wordt gemaakt ) waar Otto Frank, de vader van Anne  directeur is. Op zes juli 1942 verstoppen zij zich in dat huis. Zij zijn niet de enige. Er komt nog een familie bij hun wonen waarvan de zoon Peter heet.  Door de week werken er mensen in zijn bedrijf. Zij mogen niet weten dat daar joden ondergedoken zitten. Vier mensen weten er wel van: Miep Gies, Bep Voskuijl, Meneer Kleiman en Meneer Kugler. Miep Gies zorgde voor het eten (door middel van voedselbonnen) en de schoolboeken voor Margot, Anne en Peter. Met die voedselbonnen kon je vlees, brood, melk, boter, en ander eten kopen. 
Om in het achterhuis te komen moest je door een een grijze deur. Later werd er een kast voor gezet. Deze kast kon je draaien. In de kast lagen allemaal mappen, en er hing een kaart boven. Zo leek het een gewone kast. Achter de kast was een trap waardoor je in het achterhuis kwam. Als andere mensen in het bedrijf aan het werk waren, moesten ze helemaal stil zijn in het Achterhuis. Ze mochten geen schoenen aan hebben, en ze mochten ook niks laten vallen, anders zouden ze verraden kunnen worden. Ook mochten ze de wc overdag niet door trekken. Voor de ramen hadden ze gordijn en vitrage gemaakt. Ik heb een paar kaartjes voor jullie waarop je …….kunt zien. Haar huisgenoot Peter was even oud als Anne, en Anne was verliefd op Peter. Ze ging ook vaak naar hem toe, ook al mocht dat niet van haar ouders. Als Anne naar Peter wou, moest ze eerst de trap op. Als ze de trap op was gegaan, kwam ze gelijk bij de kamer van Peter. De favoriete plek van Anne was de zolder. Daar kon ze rustig nadenken, en ze kon daar uit het raam kijken. Anne zat er heel vaak. Helaas mochten wij tijdens onze bezoek niet naar de zolder. Ze schreef toen veel in haar dagboek die ze Kitty noemde. Haar dagboek was haar grootste vriendin. Op de zolder lagen ook allemaal etensvoorraden. Meer dan twee jaar lang zit Anne daar onder gedoken. Twee jaar waar ze nooit naar buiten is geweest.
Op 4 augustus 1944 worden de onderduikers uit het achterhuis gehaald door de Duitse en Nederlandse politieagenten. Iemand heeft ze verraden. Anne en de onderduikers worden naar een concentratiekamp over gebracht. Anne leeft nog een halfjaar. In maart 1945 sterft ze net als haar zus aan vlektyfus. Deze krijg je van vlooien die ze overbrengen van mens naar mens. Ook haar moeder is overleden maar niet op het zelfde plek als Anne en haar zusje. Haar vader Otto Frank is de enige van de onderduikers uit het achterhuis die het concentratiekamp heeft overleeft. Als hij terug komt geeft Miep hem Annes dagboekpapieren. Toen haar vader in het dagboek had gelezen dat Anne schrijfster wou worden heeft hij er een boek van laten maken. Haar dagboek is in heel veel talen uitgebracht. In het achterhuis wat in Amsterdam staat komen jaarlijks bijna 1 miljoen mensen kijken uit allerlei landen waarvan ik er dus 1 was.

Bedankt voor jullie aandacht.